Yemeğini Arayan Tırtıl

Geçen yıl okulca sevimli bir tırtılla tanıştık ve o tırtılı gerçekten çok sevdik. Hatta bazı çocuklar o kadar çok etkilendiler ki bu tırtıldan, işi abartıp kavanozda tırtıl beslemeye bile kalktılar:) Bu işin şaka kısmı tabi ama kitap çocukları gerçekten farklı diyarlara götürdü, fazlasıyla heyecanlandırdı. Koskocaman olan bizler bile hem karnını doyurmaya çalışan hem de her yeri merak edip gezmek isteyen ve bu sırada açlığını bile unutan sevimli tırtıla hayran olduk. İçeriğiyle olduğu kadar görselliğiyle de insanı büyüleyen bu kitap hiç de yabana atılacak cinsten değildi doğrusu. Yaşları küçük bile olsa kuzucuklar iyi ile kötüyü birbirinden rahatlıkla ayırıp iyi olanı baş tacı etmesini biliyorlar. Aslında biraz da kendilerini buldular sanırım kitapta. Karşılarında bilmedikleri ama merak ettikleri kocamaaann bir evren var. Her şeyi öğrenmek için de can atıyorlar. (Bu yüzden özellikle anne babalara yani bizlere bıkıp usanmadan sordukları sorularla bizleri "İmdaaaaatttt!" moduna fazlasıyla getiriyorlar, orası da ayrı:) ) Sadece bu kadar mı, istedikleri bir etkinliğe dalsınlar bakalım, açlıklarını bile unutuyorlar; etkinlik bittikten sonra ancak ben acıktım boyutuna geçiyorlar. Çocukluk güzel bir zaman dilimi sonuçta. Hele ki o değerli zaman diliminde biz büyükler göz bebeklerimizi güzelliklerle buluşturursak sonuçları varın siz tahmin edin. Biz okuduk ve sizlerin de beğenisine sunuyoruz. Gerisi sadece sizlerin ufaklıklarla kitapçıya gitmenize kaldı. Keyifli okumalar..